پاسخ :

با سلام و تحيت. از ادله بطلان بيع صبي استفاده مي‌‌شود، اما اين منافاتي ندارد که همين ادله مانند حديث رفع القلم با برخي موارد تخصيص بخورد و آنچه را که ذکر فرموديد در حقيقت مخصّص حديث رفع القلم است و شايد علت فرق اين امور و بيع آن باشد که بيع اهميت ويژه اي دارد و آثار مهمي بر آن مترتب است و اين امور در مقابل بيع از اهميت کمتري برخوردار است البته دليل اصلي فرق، ممکن است امر ديگري باشد که براي ما معلوم نباشد.

پاسخ :

برای مناسبت حکم و موضوع در درس بیع، شرائط متعاقدین جلسه 12، سال 91 مفصل مثال آورده شده است. همچنین می توانید به آیات الاحکام، حجاب، جلسه 27 سال 86 مراجعه نمایید.

پاسخ :

سلام علیکم. با تشکر از شما. متاسفانه صوت این دروس از نوار پیاده نشده است. موفق باشید

پاسخ :

سلام علیکم. با تشکر از شما. متاسفانه صوت این دروس از نوار پیاده نشده است. موفق باشید

پاسخ :

شغل های مکروه کفن فروشی، قصابی، نساجی، حجامت گری و برده فروشی است. دلیل آن هم روایات است . (وسائل الشیعه، ج 17، ص 326)

پاسخ :

ظاهرا مقصود ایشان این است که موضوع مهر المثل عبارت است از: تمتع با زن با خصوصیات و ویژگی های عرفی و شانی که دارد از جمله بکارت. اما مساله ارش بکارت موضوع آن است که کسی به طریق عنف و یا هر وسیله دیگری اختیارا یا اضطرارا بکارت دختری را زایل کند ولو مساله تمتع و استمتاع هم مطرح نباشد به عبارت دیگر در مهر المثل موضوع الاستمتاع من المرأة است اما در ارش البکارة موضوع ازالة البکارة بای جهة من دون فرق بین الاستمتاع و غیره است. آری برخی از بزرگان می گویند در زنای به عنف چون این دو موضوع در فعل وطی اجتماع پیدا می کنند لذا ارش البکارة قهرا داخل در مهر المثل است .

پاسخ :

سلام علیکم کتاب اصول فقه مرحوم مظفر(رضوان الله علیه) اگرچه کتابی است جامع، لیکن روشن است که در تحقیقات اصولی کفایت نمی‌‌کند. برخی از آراء جدید و مهم که لازم است مجتهد بر آن اطلاع داشته باشد در این کتاب نیامده است. و چون مجتهد باید در اصول، دارای مبنای محکمی باشد، لا محالة روی مختار اصولی این مقدار کافی نیست. البته نمی‌‌توان انکار کرد که در برخی موارد و به نحو موجبه جزئیه، کفایت می‌‌کند.

پاسخ :

عترت؛ متمثّل درکلام یا فعل یا سکوت معصوم(علیه السلام) است و رجوع به علماء هرگز به عنوان رجوع بر عترت نیست و این عنوان منحصر به معصومین(علیهم السلام) است. آری علماء؛ خصوصاً فقهاء، به اعتبار آگاهی برکلمات معصومین(ع) و نیز آشنائی تخصصی با قرآن کریم، در زمان غیبت تا حدی این خلاء را جبران می‌‌کنند. تمسک به حدیث، چنانچه از نظر سند و دلالت و جهت دلالت مشکلی نداشته باشد، از مصادیق واضح عترت است و لذا در اصول؛ قول، فعل و سکوت معصوم(علیه السلام) را به عنوان حجت قرار داده‌‌اند.

پاسخ :

برحسب مباحث اصول فقه؛ ظنون خاصه یعنی ظنی که دلیل خاصی بر اعتبار آن وجود دارد، مانند: خبرواحد و... حجیت دارد. به عبارت دیگر در منابع دینی، تبعیت از ظن، مورد نهی واقع شده است و به اصطلاح، قاعده اولی؛ حرمت عمل به ظن و گمان است؛ اما از این قاعده بر حسب ادله ای محکم؛ برخی از ظنون استثناء شده است.