وقتي شخصي کنار ما کارهايي انجام مي‌‌دهد که ما مجبور به حرف زدن در مورد آن مي‌‌شويم و براي يکديگر تعريف کنيم، حکم اين مسئله چيست؟ آيا ما بايد او را از اين صحبت مطلع کنيم يا خير؟

گاهي شخصي از فاميل يا دوستان نزديك حرفي به انسان مي‌‌زند كه جواب دادن به آن باعث كدورت شديد و يا قطع رحم مي‌‌گردد و انسان از اين حرف خيلي ناراحت مي‌‌شود. اگر انسان در جاي ديگر و به شخص ديگر اين مسئله را بازگو كند يا درددل كند تا بتواند خودش را تخليه كند، آيا غيبت محسوب مي‌‌شود؟

آيا مي‌‌توان براي پي بردن به عدالت کسي(روحاني) با افرادي مشورت کرد و يا دليل عدم عدالت او را جويا شد؟ (آيا اين موارد غيبت محسوب مي‌‌شود؟)

1- تعريف دقيق غيبت چيست؟ 2- در چه مواردي غيبت جايز است؟ 3- فاسق چه كسي است؟