با توجه به اينکه صدور احکام شرعي در هر مسأله‌اي توسط علماي اعلام و فقهاي کرام(کثرالله امثالهم) بر اساس آيات الهي و يا اخبار رسيده از امام معصوم مي‌باشد، آيا از طرف شارع مقدس و يا امام معصوم، حکمي و يا روايتي در خصوص مذمت گذاشتن شارب وجود دارد يا خير؟

آيا در قرائت نماز، رعايت مدّ و مخارج «ص» و «ض» و «ذال» واجب است؟ و اگر امام جماعتي آنها را رعايت نكند اقتدا به او جائز است؟

1- نماز خواندن با لباس آلوده به استحاضه چه حکمي دارد؟ 2- اگر اشکال دارد، آيا مي‌‌توان در اين مورد از مجتهد ديگري تقليد کرد که از نظر ايشان اشکال ندارد؟ اگر چنين کاري ممکن است، لطفا نام چند تن از اين مجتهدين را بفرماييد. 3- من براي آگاهي از اين سؤال کوتاهي کردم و مدتي با لباس آلوده نماز خواندم، چون در ذهنم بود که از نظر شما اشکال دارد، ولي مي‌‌توان از مجتهد ديگري تقليد کرد. آيا بايد نمازهايم را دوباره بخوانم؟

آيا مي‌‌توان براي پي بردن به عدالت کسي(روحاني) با افرادي مشورت کرد و يا دليل عدم عدالت او را جويا شد؟ (آيا اين موارد غيبت محسوب مي‌‌شود؟)

انتقال HIV و ايدز از روي تساهل و بی‌توجهی به مسئله انجام‌گرفته است حكم آن چيست؟ می‌توان ارش و ديه و قصاص براي آن در نظر گرفت؟

نظر شریف خود را پیرامون تصرف اولیاء یا غیر اولیاء در اموال یتامی به نحو استقراض یا مضاربه بیان فرمایید.