چرا ما بايد نماز بخوانيم؟ مگر خدا به عبادت ما نياز دارد؟

لطفاً نحوه خواندن نماز والدین را بفرماييد.

مدتي است که ذهن مرا سؤالي مشغول کرده‌‌ است. چگونه خدا عادل است در حالی که يک نفر در خانواده‌‌ای بزرگ می‌شود که پدرش زناکار است و يک نفر ديگر در یک خانواده کاملا خوب بزرگ مي‌‌شود؟ حقیقت این است که من يک دوستي دارم که خيلي ضربه روحي خورده، در عشقش شکست خورده، دوست من خيلي دختر خوب و مذهبي است، و در يک خانواده‌‌اي بزرگ شده که پدرش زناکاره، داداشش طلاق گرفته، خواهرش که ازدواج کرده شوهرش کتکش مي‌‌زنه و اذيتش مي‌‌کنه، يک خواهر بزرگتر از خودش داره که حدود27 سالشه و ازدواج نکرده و خواستگار زياد داره و در مرحله تحقيقات و آگاهي از سابقه پدر دوستم، خواستگارها مي‌‌روند. دوست من همه اينها را که مي‌‌بيند، مي‌‌گوید خدا خيلي بي عدالت است، خدا ما را رها کرده و از اين قبیل حرفها. خيلي حالش بد است. هر چه به او مي‌‌گویم تمام اينها امتحانات الهي هست، قبول نمي‌‌کند. خلاصه به خدا شک دارد. خيلي ناراحت است و مي‌‌گوید من هيچ اميدي به خدا ندارم، آينده‌‌ام سياه است، من بزرگترين گناهها را انجام دادم که همان نااميدي از خداست. به نظر شما چگونه ایشان را راهنمايي کنم؟ به او بگویم عدالت خدا چه بوده که اين بلاها سر او آمده؟ او معتقد است که نتيجه کار پدرش سر آنها مي‌‌آید. مي‌‌گوید ما بايد نتيجه کاراي پدرمان را ببينيم. خدا خيلي بي عدالته و...! من چگونه او را متقاعد کنم؟

دختري جوان هستم كه، در چند سال گذشته متوجه شدم گويا يكي از اقوام براي خانواده‌‌ام و نیز من دعايي خوانده كه يا كسي رسماً براي خواستگاري از من اقدام نكند و يا اگر هم اقدامي شد و ازدواج كردم، به طلاق و جدايي بينجامد. متاسفانه تا حالا هم به همين صورت بوده و هر خواستگاري كه اتفاق مي‌‌افتاد دورادور بوده و به صورت جدي انجام نمي‌‌گرفته، و همچنين چند مورد از مشكلاتي كه گويا ناشي از دعاي خوانده شده بوده را در زندگيمان مشاهده كرديم. با توجه به اينكه برخلاف مادرم و بسياري از اطرافيانم من اعتقادى به دعا خواندن ندارم و معتقدم كه تا خداوند اراده نكند اتفاقي نخواهد افتاد، با اين حال به نظر جنابعالي من در پي باطل كردن دعا باشم يا خير؟

يکي از دوستان بنده، بحمدالله اخيراً با توجه به تحولي که در ايشان ايجاد گرديده است توبه نموده و مسير زندگيشان نيز تغيير نموده و اکنون با توفيق الهي در مسير بندگي (إن شاء الله) گام بر مي‌‌دارد. اکنون ايشان قصد ازدواج با خانمي را دارد که به تازگي از همسرشان جدا شده است و دوست بنده در زماني که هنوز اين خانم در متارکه بسر مي‌‌بردند و طلاق جاري نشده بود با ايشان رابطه داشته اند. لازم به ذکر است که دوست بنده در زمان جاهليت(تعبير خودشان از زماني که هنوز تحولي در ايشان ايجاد نگرديده بود و توبه نکرده بودند) اصلاً مرجع تقليدي نداشته. و به اين مسايل اعتقادي نداشتند و در نتيجه از مسايل شرعي کمترين اطلاعاتي نداشتند لذا اکنون که پس از توبه هر دو نفر، قصد دارند پس از اتمام عده طلاق خانم مذکور با ايشان ازدواج نمايند حال سئوال اينجاست که اين دوست مجرد بنده با توجه به ناآگاهي و نداشتن مرجع تقليد عدم اطلاع از مسايل شرعي در زمان قبل آيا پس از بيدار شدن از خواب غفلت و توبه، مي توانند چنين اقدامي انجام دهد. توضيح آنکه دوست بنده اذعان دارد که از ابتدا پس از جدايي خانم از همسرشان قصد بر ازدواج داشته است. اگر جواب منفي است آيا به لحاظ شرعي راهي براي حلال شدن آنها وجود دارد يا خير؟ ضمناً آنها هنگامي با هم آشنا شده بودند که آن خانم بيش از يک سال جدا از همسرشان و بدون هيچ گونه رابطه اي زندگي مي‌‌کرده اند.

مردی که همسر دارد و در ارتباط جنسي با زن خود مشکلي ندارد، اما اين مرد متاسفانه بر اثر وسوسه‌‌ي شيطان با زن شوهرداري همبستر شده و هر چند هر دو تحريک شده‌‌‌اند و مني هم خارج شده اما دخول صورت نگرفته و آلت مرد داخل نشده. حالا سه سوال مهم دارم: اول: به شرط صد در صد توبه، آيا اين عمل بي خردانه زنا محسوب شده و زن زانيه تا ابد بر مرد زاني که دخول انجام نشده حرام است و حرمت ابدي دارد و يا اميدی به توبه‌‌ي نصوح از اين عمل زنا نمی‌‌باشد؟ دوم: اين که آيا بعد از فوت شوهر آن زن، مي‌‌تواند با آن مرد ازدواج کند؟ سوم: راه توبه و کفاره ي اين گناه چيست؟