کفعمی روایت کرده که مردی خدمت رسول خدا(ص) رسید و از تنگدستی و پریشانی و بیماری شکایت کرد. حضرت فرمود: هر صبح و شام ده بار این دعا را بخوان: لاحول ولا قوه إلا بالله توکلت علی الحی الذی لایموت والحمدالله الذی لم یتخذ صاحبة ولا ولدا ولم یکن له شریک فی الملک ولم یکن له ولی من الذل و کبره تکبیرا». من این روایت را جستجو کردم پیدا نشد. در اصول کافی نگاه کردم هم پیدا نشد. لطفا بفرمایید این روایت در چه کتابی است؟

لطفا درباره «برهان عليت» و «تسلسل» و «امتناع دور» بطور خيلي ساده برايم توضيح دهيد.

رفتن آب داخل گوش هنگام غسل ، آيا روزه را باطل مي کند؟

در مورد اين حديث و حديث‌های مشابهی که فرموده‌اند: «إِنَّ مِنْ وَرَاءِ اَلْيَمَنِ وَادِياً يُقَالُ لَهُ وَادِي بَرَهُوتَ وَ لاَ يُجَاوِزُ ذَلِكَ اَلْوَادِيَ إِلاَّ اَلْحَيَّاتُ اَلسُّودُ وَ اَلْبُومُ مِنَ اَلطُّيُورِ فِي ذَلِكَ اَلْوَادِي بِئْرٌ يُقَالُ لَهَا بَلَهُوتُ يُغْدَى وَ يُرَاحُ إِلَيْهَا بِأَرْوَاحِ اَلْمُشْرِكِينَ يُسْقَوْنَ مِنْ مَاءِ اَلصَّدِيدِ»؛ که از امام صادق(ع) نقل شده است که پشت «يمن» بياباني است که به آن وادي حضر موت مي‌گويند، در اين بيابان‌ از جانداران به جز مارهاي سياه و جغد، موجود زنده ديگري يافت نمي‌شود. سپس فرمود: در اين بيابان چاهي است که به آن «بلهوت» مي‌گويند، اين بيابان محل سکونت ارواح مشرکين است، آنها به آن چاه رفت و آمد مي‌کنند و از آب آن چاه که مانند چرک و خون است مي‌آشامند. اين تعبيرها که کاملاً مادي است و با احوالات برزخ نمي‌گنجد چطور است؟ مثلاً وجود «چاه آبي» که مثل چرک و خون است «از آن مي‌نوشند» اينها تعبيرات دنيايي و مادي نيست؟ مگر نوشيدن چيز عذاب‌آور، مربوط به دنيا نيست؟

1. مجازات جرم توهين به مقدسات چيست؟ دليل فقهي اين مجازات را بيان بفرماييد. 2. تعريف مقدسات چيست؟ 3. مهمترين مصداق مقدسات در اسلام چه مواردي مي‌‌باشد؟ 4. تعريف توهين چيست؟ 5. مهمترين مصاديق توهين چه مواردي مي‌‌باشد؟ 6. آيا اگر کسي نظريه نويني درباره شخصيت ائمه يا علما بدهد که با مشهور نظر علما مخالف باشد، مثلا عصمت را زير سؤال ببرد؛ مصداق توهين است؟ 7. اگر کسي نظريه نويني را در قالبي جديد به غير از کتابت(مثلا بصورت فيلم) مطرح کند، مانند آنکه بگويد پيامبر الهي اشتباه مي‌‌کرده يا دچار فراموشکاري مي‌‌شده است؛ جرم محسوب مي‌‌شود و از مصاديق اهانت به مقدسات است؟ 8. آيا توهين به علما مصداق توهين به مقدسات است؟ دليل فقهي آن را بيان بفرماييد. 9. آيا توهين به علماي دين، مجازات خاصي در شرع دارد؟ 10. مجازات شرعي توهين به ائمه و دليل فقهي آن را بيان بفرماييد. 11. توهين به رهبر جامعه اسلامي چه حکمي دارد؟ دليل فقهي آن چيست؟ 12. فرق انتقاد با توهين چيست؟ 13. آيا انتقاد به خدا اشکال دارد؟ دليل فقهي آن چيست؟ 14. بيان مسائل انتقادي از ائمه و علماي دين بدون آنکه توهين باشد چه حکمي دارد؟ 15. قصد يا عدم قصد بر توهين، بر کيفيت مجازات آن و صدق اهانت اثرگذار است؟ 16. آيا بخشش، باعث سقوط مجازات در حکم توهين به مقدسات مي‌‌شود؟ 17. توبه اهانت کننده مورد پذيرش و باعث اسقاط خواهد بود؟ 18. حکم توهين به مقدسات ساير اديان چيست؟ 19. آيا مجازات توهين توسط کافر و مسلمان و شيعه و سني تفاوتي دارد؟ 20. آيا در منابع فقهي به غير از قذف و سب به ساير انواع اهانت اشاره شده است؟

در خانه ما قسمتي از فرش نجس شد. (سبب نجاست؛ رطوبت شلوار ناشي از محتلم شدن است). من پرسيدم براي اينکه بتوان آن قسمت را پاک کرد بايد چه کار کنم؟ به من گفتند بايد تشتي زير فرش قرار داد و روي فرش آب ريخت تا آب از آن طرف فرش خارج شود. چند هفته گذشت و روي فرش رفت و آمد انجام شد. بعد از چند هفته من براي انجام اين کار زير فرش تشتي قرار دادم و به وسیله يک پارچ پر از آب، آب را روي فرش ريختم، ولي از آنجايي که آب ريخته شده به سرعت از فرش خارج نشد، آبي که روي آن قسمت از فرش جمع شده بود به قسمت‌هایی ديگر از فرش سرایت کرد. آيا آن قسمت‌هایی که آب به آنجا سرایت کرده هم نجس شد؟ من سه يا چهار مرتبه آب روي آن قسمت از فرش که چند هفته پيش نجس شده بود ريختم و هر بار صبر کردم که آب جمع شده در سطح فرش از نظر ديد من خارج شود (و آب پايين رود)، سپس به خيال اينکه آب از فرش خارج شده و به درون تشت زير آن ريخته شده، آب ريختن را پايان دادم و تشت را از زير فرش خارج کردم، ولي ديدم آب درون تشت، بسيار کمتر از آبي است که من روي فرش ريختم. من قبل از خارج کردن تشت از زير فرش به خيال اينکه فرش کاملاً تميز شده با دست و پای خيس، که ناشي از آن آب‌های سرایت کرده بود، چند بار مسير بين آن قسمت از خانه تا آشپزخانه را رفتم. حال اگر دست و پاي من نجس بوده، يعني فرش و موکت‌های ديگر را هم به همين راحتي نجس کردم؟