من خيلي شنيده‌‌ام که مي‌‌گويند مرگ دست خدا است، ولي نمي‌‌توانم قبول کنم. به اين دليل: اولا من اين را قبول دارم براي هر فردي زمان وقوع مرگ روشن نيست. ولي در يک تصادف يا يک جنگ يا در هر شرايط، مثلا انسان در اثر سرعت زياد به اختيار خود تصادف مي‌‌کند و چون شدت تصادف زياد است او ضربه مغزي شده و همه بدنش خوني شده مي‌‌ميرد. يا در جنگ يک سرباز با يک گلوله يا موشک و بمب دستي نابود شده و تمام بدنش تکه تکه مي‌‌شود. در اين حال نقش خدا چيست؟ چطور من بدانم مرگ اينها دست خدا است، در حالي که اين دو فرد به دليل آسيب شديد جسمي در اثر بمب موشک يا تصادف، مرگ آنها فرا مي‌‌رسد و مي‌‌ميرند. در اين شرايط افراد توسط خدا کشته نمي‌‌شوند که ما بگويم مرگ دست خداست. درکل اگر بگويم مرگ دست خداست، بايد تصادف اين فرد به اراده خدا باشد، که اين عمل با اختيار انسان جور در نمي‌‌آيد، يا در شليک بمب به حالت جبري به اراده خدا صورت گرفته که در اين حالت اختيار فرد شليک کننده سلب مي‌‌شود. درکل اين که مي‌‌گويند مرگ دست خداست، بر چه اساسي مي‌‌گويند؟

در کتاب معراج السعادة جمله‌‌ای را مطالعه کردم که مي‌‌خواستم نظر شما را در مورد دو عبارت زير جويا شوم. 1- نوشته شده بود که: در برخي از اخبار وارد شده است که اگر کسي در عقب گناه، هشت امر را بجا آورد اميدوار به عفو آن گناه باشد: عزم بر توبه آن داشته باشد. و شايق باشد که ديگر مرتکب آن نگردد. و از عقاب بر آن خائف باشد. و به آمرزش آن اميدوار باشد. و بعد از آن گناه دو رکعت نماز کند. و بعد از آن هفتاد مرتبه استغفار کند و صد مرتبه بگويد «سبحان الله العظيم و بحمده » و چيزي تصدّق کند و يک روز روزه بگيرد. منبع: جامع السعادات،ج3، ص85. در بعضي از اخبار وارد شده که بعد از گناه وضو کامل بگيرد و داخل مسجد شود و دو رکعت نماز کند و در بعضي روايات چهار رکعت رسيده. 2- امام صادق(ع) مي‌‌فرمايند هيچ مؤمني نيست که در شبانه روز چهل گناه کبيره کند پس اگر پشيمان شود و اين ذکر را بگويد خداوند گناهان او مي‌‌آمرزد. «أستغفر الله الذي لا إله إلا هو الحي القيوم بديع السموات و الارض ذوالجلال و الاکرام و أسئله أن يصلي علي محمد و آل محمد و أن يتوب عليّ ». منبع همه اين مطالب کتاب معراج السعاده نوشته ملا احمد نراقي مي‌‌باشد.

فرق بين سادات و عام نزد خداوند چيست؟ آيا سادات بر عام برتري دارند؟

در آيه 65 سوره آل عمران، در مورد آيين حضرت ابراهيم(ع) مي‌‌فرمايد: چون هنوز تورات و انجيل فرستاده نشده، بنابراين دين حضرت ابراهيم، يهود و نصاري نيست. پس چرا در آيه 67 همان سوره مي‌‌فرمايد: دين حضرت ابراهيم اسلام بوده. اسلام که بعد از اين دو آيين فرستاده شد.

چرا حکم برده با فرد آزاد فرق دارد؟ مگر انسانها با هم برابر نيستند؟

گاهي شخصي از فاميل يا دوستان نزديك حرفي به انسان مي‌‌زند كه جواب دادن به آن باعث كدورت شديد و يا قطع رحم مي‌‌گردد و انسان از اين حرف خيلي ناراحت مي‌‌شود. اگر انسان در جاي ديگر و به شخص ديگر اين مسئله را بازگو كند يا درددل كند تا بتواند خودش را تخليه كند، آيا غيبت محسوب مي‌‌شود؟