دو روايت براي شما از کتاب «ثواب الاعمال و عقاب الاعمال» نقل مي‌کنم؛ سؤالم در رابطه‌ي با اين روايات است. 1ـ «وقال عليه السلام قال اميرالمؤمنين اللواط ما دون الدبر فهو لواط؛ والدبر هو الکفر». 2ـ «حدثني محمد بن الحسن رضي الله عنه عن محمد بن الحسن الصفار عن محمد بن الحسين بن ابي الخطاب عن علي بن اسباط عن بعض اصحابه عن ابي عبدالله عليه السلام قال ان الله عزوجلّ لم يبتل شيعتنا بأربع أن يسألوا الناس في أکفهم و أن يؤتوا في أنفسهم و أن يبتليهم بولايه سوء ولا يولد لهم أزرق أخضر». سؤالم اين است با توجه به اين دو روايت، آيا کساني که مورد لواط واقع مي‌شوند، نشان‌دهنده‌ي اين است که آن‌ها از «أزل» طينت ولايي نداشته‌اند و از اضافه‌ي گل أهل بيت(عليهم السلام) نبوده‌اند؟

در ماه مبارك رمضان اگر كسي بعد از اروق مقداري غذا به فضاي دهانش برسد و بعد بي اختيار به داخل برگردد آيا روزه اش باطل مي شود؟

اگر پزشك حاذق ومطمئن، عمل حرامي را براي سلامتي انسان لازم بداند تكليف چيست؟

با توجه به اينکه مي‌‌گوييم خدا در همه جا حضور دارد، چرا در هنگام دعا دست‌‌ها را بالا مي‌‌بريم؟

اظهار عشق قبل از ازدواج بين دختر و پسر چه حکمي دارد؟

بنده با توجه به اينکه پايه زندگي را رعايت اصول ديني و شرعي قرار داده‌ام، مخالف اشتغال همسرم در خارج از منزل به دليل عدم توانايي ايشان در رسيدگي به امور منزل و فرزند مشترک و امور خاص و عام زناشويي و همسرداري هستم. کار ايشان (اشتغال حدود 12 ساعت بيرون از منزل)، زندگي بنده را با مشکل مواجه نموده است. حال که اينجانب مخالف کار ايشان به دلايل فوق هستم، ضمن اينکه درآمد بنده جوابگوي زندگي بالاتر از حد متوسط را براي خانواده دارد. 1ـ آيا اين موضوع مصداق شرعي دارد؟ 2ـ آيا در صورت مخالفت بنده، همسرم مي‌بايست تمکين نمايد يا خير؟ 3ـ آيا موارد فوق و عدم اجازه بنده، مشکل و بار شرعي براي بنده ايجاد مي‌نمايد؟