اشکال اول: مطلب اول این است که تنزیل «یفید العموم من جمیع الجهات إلا ما خرج بالدلیل»؛ اگر یک چیزی را نازل منزله چیزی قرار دادند می‌گوئیم این در همه جهات مثل آن هست، مثلاً در این بحث که آیا طواف از طبقه بالا در مسجد الحرام (که طبقه اول 27 سانتی‌متر بالاتر از سطح کعبه است) درست است یا نه؟ از 20 سال پیش مورد بحث واقع شد ما هم بحثش را کار کردیم و در زمان حیات مرحوم والدمان(قدس‌سره) یک رساله‌ای هم در این زمینه نوشتیم، یکی از ادله‌ای که آنجا ذکر کردیم این است که ما روایت داریم «الطواف بالبیت صلاةٌ»، مشهور فقها می‌گویند: اینجا طواف را نازل منزله صلاة کرده است؛ یعنی همان‌طوری که صلاة نیاز به طهارت و وضو دارد، طواف بالبیت هم نیاز به طهارت و وضو دارد.

اشکال دوم: شما مفروض گرفتید که از خود آیه شریفه مرةً واحدة استفاده نمی‌شود در حالی که به نظر ما، در مسئله‌ای که حج در طول عمر مرةً واحدة واجب است، هم اجماع داریم و هم روایات، منتهی بعضی از روایات صراحةً می‌گوید و بعضی بالتضمن و الالتزام می‌گوید، اما قطع نظر از اجماع و روایات، خود آیه می‌فرماید: «لِلَّهِ عَلَى النّاسِ حِجُّ البَيتِ مَنِ استَطاعَ إِلَيهِ سَبيلًا»، الآن یک کسی استطاعت پیدا کرد و مرةً واحدة امتثال کرد، حالا آیا سال آینده هم که دوباره استطاعت پیدا کرد آیه شاملش می‌شود؟ خیر؛ زیرا این شخص امتثالش را انجام داده و با امتثال تکلیف ساقط می‌شود (چون یکی از اموری که موجب سقوط تکلیف است امتثال است، امتثال که آمد تکلیف ساقط می‌شود). لذا خود آیه دلالت بر این دارد که مرةً واحدة واجب است و اگر گفتیم ائمه علیهم السلام مسئله حج بذلی را نازل منزله استطاعت وارده در آیه قرار می‌دهند و استطاعت وارده در آیه هم مرةً واحدة است، پس در حج بذلی نیز مرةً واحدة واجب است.