دروس بیع - شرائط متعاقدین ، جلسه 89
بحث در اکراه بر افراد طولی است؛ کلام مرحوم محقق نائینی اعلی الله مقامه الشریف را نقل کردیم و خلاصه‌اش این شد که ایشان بین محرّمات و معاملات تفصیل دادند، فرمودند اگر کسی را اکراه کنند یا امروز یا فردا یا پس‌فردا باید یک لیوان شرب خمر داشته باشه، اینجا مبادرت جایز نیست، اینجا حق ندارد که روز اول بیاید مبادرت بر شرب خمر کند...
دروس بیع - شرائط متعاقدین ، جلسه 88
بحث رسید به این فرع که اگر کسی اکراه بشود یا بر معامله یا انجام یک حرام، مُکرِه می‌گوید یا این بیع را انجام بده و یا این حرام را مرتکب بشو. عرض کردیم مرحوم آقای خوئی قدس سره شریف فرمودند اینجا از نظر تکلیفی جایز نیست مرتکب حرام شود و اما از نظر وضعی اگر آمد بیع را انجام داد، بیعش عن اکراهٍ واقع می‌شود...
دروس بیع - شرائط متعاقدین ، جلسه 87
عرض کردیم اگر اکراه بر یکی از دو امری باشد که هر کدامش فی نفسه حرام است، آنجایی که بین الحرامین تفاوتی نباشد بحثی نیست، این مکرَه هر کدام را انجام داد اکراه رافع حرمت است، اما در جایی که بین الحرامین اختلاف باشد از جهت شدّت و ضعف یکی اقل مبغوضاً باشد و دیگری اکثر مبغوضاً باشد
دروس بیع - شرائط متعاقدین ، جلسه 86
مقداری از فرمایش مرحوم آقای خوئی را ذکر کردیم و بحث ما در این است که اگر اکراه بر احد الامرین، احد الفعلین شد. اگر گفتیم اکراه به قدر جامع معقول نیست کما اینکه ما اختیار کردیم، نتیجه این می‌شود که اکراه بر هر یک از این اعمال و مصادیق خارجی است.
دروس بیع - شرائط متعاقدین ، جلسه 85
بحث به اینجا رسید که مرحوم آقای خوئی قدس سره فرمودند اکراه بر قدر مشترک نظیر واجب تخییری است، همانطوری که در واجب تخییری وجوب به یک عنوان جامع انتزاعی تعلّق پیدا می‌کند در اکراه هم اکراه به آن عنوان جامع تعلق پیدا می‌کند.
دروس بیع - شرائط متعاقدین ، جلسه 84
مسئله‌ی 2: (از فروع اکراه است)حضرت امام در متن تحریر می‌فرمایند «لو اکرهه علی احد الامرین إما بیع داره أو عملٍ آخر فباع داره فإن کان فی العمل الآخر محذور دینیٌ أو دنیوی یتحرّز منه وقع البیع مکرهاً علیه و إلا وقع مختاراً» تا اینجا بحث‌هایی که در باب اکراه مطرح شد
دروس بیع - شرائط متعاقدین ، جلسه 83
در بحث اکراه و اضطرار، اقوال و انظار را ملاحظه فرمودید و عمده این است که در این حدیث رفع ببینیم که اینها را چطور باید معنا کنیم.
قبل از اینکه نظر نهایی را عرض کنیم نسبت به فرمایش امام رضوان الله تعالی علیه اگر مقصود ایشان از مسئله‌ی فعل و انفعال همان معنای عرفی باشد ما فرمایش ایشان را می‌پذیریم، یعنی چه؟
دروس بیع - شرائط متعاقدین ، جلسه 82
بحث در این بود که نسبت بین اکراه و اضطرار چیست؟ و در این حدیث رفع بالأخره ما اکراه و اضطرار را چگونه معنا کنیم. فرمایش امام رضوان الله علیه باقی مانده که این را هم باید بیان کنیم و جمع‌بندی کنیم که تمام شود
دروس بیع - شرائط متعاقدین ، جلسه 81
بحث در این اکراه و اضطرار است، رسیدیم به این مطلب که فرق میان اکراه و اضطرار چیست؟ و عمدتاً در این حدیث رفع رُفِعَ ما اکرهوا و ما اضطروا چه معنایی اراده شده؟ قبلاً ملاحظه کردید که مرحوم شیخ اعلی الله مقامه الشریف فرمود نسبت میان اکراه و اضطرار عام و خاص مطلق است