استصحاب ، جلسه 39
تا اینجا در این روایت سه احتمال را بیان کردیم و عرض کردیم که احتمالات را ذکر می‌کنیم، اشکالاتی که بر هر یک از احتمالات هست را مطرح می‌کنیم و در پایان باید ببینیم کدام یک از این احتمالات اظهر است.
استصحاب ، جلسه 38
عرض کردیم مرحوم خوئی(قدس سره) قرائنی را ذکر کردند بر اینکه این «ولا ینقض الیقین بالشک ابداً» مطلق یقین مراد است: قرینه اول قرینه‌ی خارجیه بود که ملاحظه فرمودید ما در آن مناقشه داشتیم.
استصحاب ، جلسه 37
بحث در معنای روایت صحیحه زراره است که آیا ما می‌توانیم از این روایت یک قاعده کلی برای حجّیت استصحاب استفاده کنیم یا خیر؟ در اینکه در این روایت جواب «إن شرطیه» آیا مذکور است یا محذوف، اختلاف است.
استصحاب ، جلسه 36
بحث در صحیحه اولای زراره است؛ در بحث گذشته فرق میان سؤال اول و سؤال دومی که زراره از امام(ع) کرده را بیان کردیم و این خودش نکته مهمی است که فرق میان این دو سؤال چیست و مقصود از سؤال دوم چیست؟
استصحاب ، جلسه 35
دلیل سومی که برای حجّیت استصحاب ذکر شده اجماع است، این اجماع را فاضل جرجانی صاحب کتاب مبادی( که مرحوم علامه شرحی بر این کتاب دارد) ذکر کرده است.
استصحاب ، جلسه 34
در بحث گذشته مطلبی را فراموش کردیم عرض کنیم و آن اینکه در مسئله حکومت آنچه را که امام رضوان الله تعالی علیه فرمودند که حاکم و محکوم باید هر دو لفظیین باشد ملاحظه فرمودید که این تمام نیست، اما به نظر ما در بحث حکومت حاکم که می‌خواهد در موضوع دلیل محکوم تصرّف کند،
استصحاب ، جلسه 33
عرض کردیم مرحوم آخوند قدس سره در بحث حجّیت خبر واحد این آیات ناهیه از عمل به غیر علم را رادع از سیره عقلائیه قائمه بر خبر واحد نمی‌داند و عمده مطلبی که در میان آن سه مطلب در متن کفایه فرمودند این است که دور لازم می‌آید اما در این بحث (یعنی در بحث از سیره بر حجّیت استصحاب) تصریح می‌کنند به اینکه این آیات رادعیّت دارد
استصحاب ، جلسه 32
بحث در نسبت بین آیات ناهیه از عمل به غیر علم و مطلق سیر عقلائیه در مواردی که بر حجیّت یک راه غیر علمی دلالت دارد بود که دیروز عرض کردم این بحث یک بحث کلّی و مهمی است که در موارد مختلفی در علم اصول مورد تعرّض قرار گرفته و باید بالأخره یک جا منقّح شود که نسبت بین آیات ناهیه...
استصحاب ، جلسه 31
اشکال دومی که مرحوم آخوند بر این تمسّک به بناء عقلا دارند این است که می‌فرمایند سلّمنا که ما یک بناء تعبدی از عقلا داریم، اگر ما این را بپذیریم (که در اشکال اول در بحث گذشته ملاحظه فرمودید که مرحوم آخوند وجود بناء تعبّدی از عقلا بر عمل طبق حالت سابقه را نپذیرفت)، بناء عقلا نیاز دارد به اینکه شارع ردعی نکرده باشد و در ما نحن فیه رادع وجود دارد و رادع را سه چیز ذکر کردند.