اگر هنگام صلوات در تشهد، سهوا بعد از آن بگوييم «وَ عَجِّل فَرَجَهُم» چه حکمي دارد؟

مي‌خواستم بدانم در حال حاضر مرجع تقليد أعلم کيست؟ من مقلد پدر بزرگوارتان بوده‌ام و هنوز مرجع تقليد ديگري انتخاب نکرده‌ام، آيا مي‌توانم باز هم از ايشان تقليد کنم يا بايد حتماً مرجع ديگري انتخاب کنم؟ اگر اعلميت مرجعي برايم روشن شود و احکامي که ايشان گفته‌اند به نظرم مشکل باشد، آيا مي‌توانم ايشان را انتخاب نکنم و مقلد مرجع ديگري شوم؟

اگر خداوند، وجود مطلق است، که هست، پس جايگاه من و شما کجاست؟ جايگاه اين جهان کجاست؟ آيا واقعا «من» معني دارد؟ اصلا «من» کجاست؟ «من» کيست؟

نداشتن مرجع تقليد مشخص در صورتي که براي حل مسائل ديني از رأي جميع علما استفاده شود، چگونه است؟ منظور اين است که در مورد سؤالات ديني، آيا مرجع مهم است يا مطمئن ترين پاسخ؟ در هر حال پيروي از يک مرجع تقليد، موضوع اصلي است يا حل مساله؟

عمده اشکال مخالفین اقامه شعائر حسینی (جزع، فزع، صرخه، بکا، سینه زنی، زنجیر زنی) قابل جمع نبودن اینها با اصل لاضرر است و می گویند این قبیل عزاداری چیزی جز معصیت و ضرر نیست. لذا خواهشمندیم به تفصیل بیان فرمایید آیا اصل لا ضرر مخالف اقامه ی عزاداری است یا خیر؟ و به صورت استدلالی بیان فرمایید چگونه اقامه ی عزاداری با اصل لا ضرر قابل جمع است؟

چرا بايد مرتد اعدام شود، و اين مساله چگونه با اصل آزادي انتخاب دين و لا اکراه في الدين سازگار است؟