آيا دختر باكره كه پدر و جد پدري ايشان در قيد حيات نيستند، مي‌تواند بدون حضور شاهد و بدون اجازه مادر و برادر و بي اطلاع از آنها، بر اساس شرايط عقد موقت كه در رساله آمده است، به عقد موقت مردي كه زن و بچه دارد در آيد و خودشان اين صيغه را بين خود، بدون رفتن به محضر قرائت كنند؟

من حدود 2 سال پيش با يكي از همكارانم در محل كار آشنا شدم و ايشان قصدش ازدواج با من بود، ولي بر اثر مخالفت خانواده‌‌ها اين امر ميسر نشد. من و ايشان همان هفته اول آشنايي، بعلت علاقه شديد به هم و بعلت اينكه بر اثر ارتباط حضوري كه هر روز با هم داشتيم مرتكب گناهي نشويم، با هم و بدون حضور شاهد و بدون اينكه به محضر برويم و يا كسي بداند از روي رساله، صيغه عقد موقت را بين خود قرائت كرديم، به اميد اينكه خانواده ها موافقت نمايند و اگر خانواده‌ها موافقت نكردند اين صيغه پا برجا بماند تا هر زماني كه هر كدام از ما خواست ازدواج كند اين صيغه را فسخ كنيم. در اين مدت 2 سال با هم ارتباط حضوري داشتيم و بيشتر اوقات با هم تنها بوديم (البته پدر و جد پدري من در قيد حيات نيستند و خانواده‌ام مي‌دانستند كه من با ايشان صحبت مي‌كنم و در محل كار همديگر را مي‌بينيم، ولي از خواندن صيغه بين ما خبر نداشتند). حالا مي‌خواهم بدانم آيا اين ارتباط دو ساله من با ايشان كه خيلي زياد بوده، گناه محسوب مي‌شود؟ آيا من و ايشان كه ارتباط فيزيكي با هم داشتيم و بيشتر اوقات با هم تنها بوديم، مرتكب گناه شده‌ايم، يا اينكه ايشان در اين مدت 2 سال به من محرم بوده است؟ (البته چون خانواده‌ها اصلاً راضي نشدند، ايشان الان ازدواج كرده و اين صیغه بین ما فسخ شده است).

در ماه مبارك رمضان چند مرتبه براي من پيش آمد كه بعد از سحر در خواب جنب شدم و پس از بيدار شدن وقتي براي غسل نبود در محل كارم نيز اين امكان وجود نداشت بر حسب كثرت كار و غافل شدن از زمان نيز نتوانستم تا قبل از اذان ظهر تيمم بدل از غسل بنمايم و تا افطار در حالت جنب ماندم و افطار كردم حكم روزه من چيست؟

اينجانب -با توجه به تناقضاتي كه در قرآن و حتي در احاديث وجود دار د- شك دارم که قرآن از طرف خدا باشد. مثلا 1- ترويج برده داري توسط قرآن 2- نبودن آيه يا آياتي كه در مورد كروي بودن زمين صحبت كرده باشد يا اشاره نموده باشد 3- نابرابري بين زن و مرد و حتي زن آزاده و برده كه با عدالت باري تعالي منافات دارد. سؤالات زياد ديگري نيز هست كه اگر مرحمت فرموده به اين 3 سوال اين حقير پاسخ دهيد و اجازه دهيد اينجانب آنها را نيز مطرح نمايم، تا بلكه به حقيقت پي ببرم و از اين سر در گمي نجات پيدا كنم.

1- اگر كسي در فكرشهوت باشد، اما در همان لحظه آبي از او بيرون نيايد و سپس به هنگام ادرار آبي چسبناك از او خارج شود، چه حكمي دارد؟ 2- آيا داشتن يكي از مواردي كه ثابت مي‌كند آب، مني است، لازم مي‌باشد، يا حتما بايد هرسه نشانه را دارا باشد؟

با توجه به آيه 11 سوره يس: «إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَن بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ»؛ 1- آيا اين آيه انذار را فقط محدود به کسي که اهل يادآوري و ترس از خدا در پنهان و خلوت باشد، مي‌‌کند؟ 2- در اين صورت، يعني کسي را که اهل اين دو مورد نباشد، نبايد انذار کرد؟ 3- منظور از يادآوري چيست؟ چه چيزي را بايد ياد آورد؟