سؤال من در ارتباط با خطبه‌‌ي 79 نهج البلاغه است. آيا ممکن است جعلي باشد؟ اگر نه، چگونه تناقض آن را با قرآن توجيه مي‌‌کنيد؟ حضرت علي(ع) در خطبه 79 مي‌فرمايد: اي مردم يک سخن دارم تا زنان را بيش از پيش بشناسيد، زنان از داشتن ايمان و خرد کافي بي بهره مي‌باشند، و بهره آنها از ارث اندک مي‌‌باشد. اما نقصان ايمان آنان به دليل پرهيز از نماز و روزه مي‌‌باشد، که به وقت عذر (حيض) آنها را انجام نمي‌‌دهند، و اما خرد آنان از اين رو اندک مي‌‌باشد که شهادت و گواهي دو زن مساوي با شهادت و گواهي يک مرد مي‌‌باشد و در بهره دو زن برابر يک مرد ارث مي‌‌برد. از بدهاي آنان، با عاطفه‌‌کاري پرهيز کنيد، و از نيک‌‌هاي آنان بهتر است که بپرهيزيد. و در کارهاي نيک و پسنديده بهتر است که خواهش آنان را انجام ندهيد، مبادا که از وجود شما به ناروا استفاده نمايد

چندي است كه به همه اعتقاداتم شك كرده‌‌ام؛ البته آنها همه موروثي بود و بر پايه علمي نبود. اما احساس مي‌‌كنم گمراه شده‌‌ام، خواهش مي‌‌كنم كمكم كنيد تا حقيقت را بيابم. 1- آيا در قرآن به مسئله امامت صریحا اشاره شده؟ و اگر نشده چرا به اين مسئله مهم اشاره نشده؟ 2- اگر مسئله امامت در حديث آمده، كه امامي كه هنوز تاييد نشده چگونه مي‌‌تواند امامت را تائيد كند؟ 3- اگر واقعه غدير صحيح است چرا مردم بعد از 2 ماه و 10 روز فراموش كردند و چرا از آن خيل كثير، كسي يادآوري نكرد؟ و آيا حضرت فاطمه در خطبه خود به غدير اشاره كردند؟

چند سال پيش خواهر بنده فرزندي به دنيا آورد که طبق نظر پزشک متخصص ژنتيک؛ معلول ذهني و جسمي (مونگول) بود. با شنيدن اين خبر در بدو تولد آن کودک و شوک شديد وارد شده بر ما، در آن هنگام ما آن کودک را در خانه رها کرديم و تنها گذارديم تا شايد بميرد. (خدا ما را ببخشد) پس از چند روز هم، من که تنها ملاقات کننده کودک در اين چند روز بودم ديگر نتوانستم زجر او را تحمل کنم و با اقدام به خوراندن دارو به او، او را کشتم. (به خدا پناه مي‌برم) اکنون پس از گذشت سه سال از اين موضوع، همچنان اين مسأله براي من مسأله‌اي تازه باقي مانده است. من از کار خود بسيار نادم و پشيمان هستم. مي‌خواستيم بدانيم براي پذيرش توبه مان (من و پدر و مادرش) باید چکار کنيم و آيا کفاره و راه جبراني براي ما وجود دارد يا خیر؟

اغلب اوقات بعداز ادرار چند قطره مني از من خارج ميشود آياهر بار بايد غسل كنم مخصوصا براي نماز و روزه؟

من دختري هستم كه مقلّد آيت الله فاضل لنكراني می‌باشم و شوهرم مقلد رهبري می‌باشد. رشيده و حدود 25 ساله هستم و چون نياز مبرم به ازدواج داشتم و خواستگار هم نداشتم، بدون اذن پدر اقدام به ازدواج موقت كردم و پس از آخرين دخول، تصميم به اتمام متعه گرفتم و پس از سه بار پريود و خون ديدن، درست در شب اول خون ديدن سوم(پريود سومي) به طور رسمي با اذن پدر به عقد مردي در آمدم و پس از حدود 25 روز از زمان عقد، دخول انجام شد. آيا عقد من باطل است؟

وقتي غسل بر شخصي واجب شود، آيا وقتي براي نماز غسل انجام شود کفايت مي‌‌کند يا بايد حتما وضو هم گرفته شود؟