استصحاب ، جلسه 84
نسبت به فرمایش امام رضوان الله تعالی علیه یک تعلیقه‌ای وجود دارد که این را عرض می‌کنیم و بعد وارد صحیحه‌ی ثالثه می‌شویم؛ به نظر می‌رسد که این صحیحه‌ی ثانیه «فلیس ینبغی لک أن تنقض الیقین بالشک» برای این نیست که امام(ع) بخواهند در این فرض نماز را با استصحاب تصحیح کنند.
استصحاب ، جلسه 83
بحث در پاسخ به دو سؤال مهم درباره این صحیحه ثانیه زراره است، عرض کردیم امام رضوان الله تعالی علیه در جواب از سؤا اول خلاصه‌ی نظر شریفشان این شد که فرمودند چون صلاة دارای یک هیئت اتصالی و یک فعل واحد است و هر آنچه که شرط برای این صلاة است ظاهر قاعده این است که از اول تا آخر نماز باید همراه او باشد
استصحاب ، جلسه 82
عرض کردیم در صحیحه ثانیه زراره غیر از آن اشکال معروفی که بحث عدم تناسب بین تعلیل و معلّل است دو اشکال دیگر مطرح است که در جلسه‌ی گذشته خلاصه و اجمال این دو اشکال را بیان کردیم:
استصحاب ، جلسه 81
ملاحظه فرمودید که در صحیحه ثانیه زراره این اشکال معروف که تعلیل با معلّل سازگاری ندارد به همان بیانی که ما عرض کردیم قابل جواب است. عرض کردیم سؤال اصلی زراره و آنچه که به عنوان اشکال اصلی در ذهن زراره است این است که چرا در آن سؤال اول و دوم امام فرمود اعاده واجب است
استصحاب ، جلسه 80
بحث در این است که آیا از این صحیحه ثانیه زراره ما می‌توانیم مسئله‌ی إجزاء و قاعده‌ی إجزاء را استفاده کنیم یا خیر؟ نظر مرحوم شیخ، مرحوم آخوند و محقق نائینی را هم ذکر کردیم. نکته‌ای که باید توجه بدهیم این است که اگر به کتاب شریف مصباح الاصول جلد سوم صفحه 57 مراجعه کنید تعجب این است که در این بحث هیچ یک از این سه نظر درست بیان نشده است.
استصحاب ، جلسه 79
مرحوم آخوند می‌گوید شریف العلماء می‌خواهد بگوید یا خود ما می‌گوئیم که امام (ع) می‌فرماید نقض یقین حرام است، چرا نیاز به این کبرا هست؟ برای اینکه حرمت نقض یقین ولو به حرمت وضعیّه اعم است از اینکه ما بگوئیم اعاده واجب است یا واجب نیست!
استصحاب ، جلسه 78
شریف العلماء بر حسب آنچه که در کتاب زوائد الاصول آمده ادعا کرده که تعلیل در این روایت دلیل بر قاعده‌ی اجزاء است و اساساً معتقد است که اگر ما این روایت را بر اساس قاعده‌ی اجزاء تفسیر نکنیم این تعلیل حسنی نخواهد داشت.
استصحاب ، جلسه 77
به نظر می‌رسد که بر ديدگاه محقق نايينی دو مناقشه‌ی مهم وارد باشد. نخست این که ایشان می‌فرمایند مولا اگر قطعی را در موضوع اخذ کرد می‌تواند آن را علی وجه المنجّزیه اخذ کند و دیروز عرض کردیم نتیجه‌اش این است که نجاست منجّزه مانعیّت از صلاة و صحّت صلاة دارد.
استصحاب ، جلسه 76
دیدگاه مرحوم محقق نائینی اعلی الله مقامه الشریف را در چند مرحله توضیح می‌دهیم؛