در ادامه می‌فرمایند: «فَلَوْ لَا أَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَخَّرَهَا إِلَى الْحِسَابِ لَأَهْلَكَتِ الْجَمِیعَ» یعنی این جهنم طوری است كه اگر خدا اراده نکند و به جهنم دستور ندهد به اینكه بعداً مجرمین را هلاك كند، در همان آن و لحظه، همه را از بین می‌برد، ولی خدا دستور داده كه حتّی مجرمین، حساب و كتاب شوند و بعد از آن عذاب شوند «ثُمَّ یخْرُجُ مِنْهَا عُنُقٌ یحِیطُ بِالْخَلَائِقِ» از همین جهنمی كه دائماً در حال فوران است یک شاخه‌ی بزرگی بیرون می‌آید همه خلایق را در بر می‌گیرد «الْبَرِّ مِنْهُمْ وَ الْفَاجِرِ» هم برّ و هم فاجر را. (این روایت نیز اشاره به آیه شریفه «إن منكم إلا واردها» دارد و یك نوعی از كیفیت ورود به جهنم را بیان می‌كند) «فَمَا خَلَقَ اللَّهُ عَبْداً مِنْ عِبَادِهِ مَلَكٍ وَ لَا نَبِی إِلَّا وَ ینَادِی یا رَبِّ نَفْسِی نَفْسِی» وقتی آتش همه خلایق را احاطه می‌كند، یعنی هیچ مخلوقی نیست اعم از ملك و غیر ملك، غیر ملك پیامبر و غیر پیامبر همه فریاد می‌زنند و متوسل به خداوند تبارك و تعالی می‌شوند و همه به فكر خودشان هستند. بعد خدا به پیامبر می‌فرماید «وَ أَنْتَ تَقُولُ یا رَبِّ أُمَّتِی أُمَّتِی»، «ثُمَّ یوضَعُ عَلَیهَا صِرَاطٌ» روی این جهنم صراطی قرار داده می‌شود، أَدَقُّ مِنَ الشَّعْرِ وَ أَحَدُّ مِنَ السَّیفِ عَلَیهِ» از مو باریك‌تر و از شمشیر تیزتر، «ثَلَاثُ قَنَاطِرَ الْأُولَى عَلَیهَا الْأَمَانَةُ وَ الرَّحْمَةُ وَ الثَّانِیةُ عَلَیهَا الصَّلَاةُ وَ الثَّالِثَةُ عَلَیهَا رَبُّ الْعَالَمِینَ لَا إِلَهَ غَیرُهُ فَیكَلَّفُونَ الْمَمَرَّ عَلَیهَا فَتَحْبِسُهُمُ الرَّحْمَةُ وَ الْأَمَانَةُ»، خدا به همه خلایق امر می‌كند که از او عبور كنند در این هنگام آن كسی كه امانت‌داری نكرده صله رحم نكرده، در همان موقف اول می‌ماند، «فَإِنْ نَجَوْا مِنْهَا حَبَسَتْهُمُ الصَّلَاةُ» اگر از آن موقف نجات پیدا كرد نماز او را نگه می‌دارد «فَإِنْ نَجَوْا مِنْهَا كَانَ الْمُنْتَهَى إِلَى رَبِّ الْعَالَمِینَ جَلَّ ذِكْرُهُ» و اگر از آن موقف نجات پیدا کرد در این هنگام به سمت بهشت می‌رود.