(سؤال و پاسخ استاد محترم) در استصحاب تعلیقی وجوب نماز با وضو را می‌خواهیم استصحاب کنیم، منتهی آقای حکیم(ره) موضوع را به این بیان گفته که نماز با وضو «لو عرض الإختیار» واجب است، یعنی قبل از آنکه اضطراری را بیاورید، می‌گوییم: اگر اختیار وارد شود، قبل از اتیان اضطراری نماز با وضو واجب است، حال بعد از اضطرار هم، همان نماز با وضوی معلق به اختیار را استصحاب می‌کنیم. اشکال این است که وجوب نماز با وضو دو قید دارد؛ یک قیدش همین «لو أرض الإختیار» است که اگر تنها همین بود، استصحاب تعلیقی جاری می‌شد و قید دوم ولو به صورت احتمالی عدم اتیان اضطراری است، یعنی نماز با وضو وقتی واجب است که اولاً «عرض الإختیار» و ثانیاً «لم یأت بالإضطراری» و فرض این است که اضطراری را آوردیم، لذا احتمال می‌دهیم که موضوعش از بین رفته باشد.