بنابراین هم ظاهر عبارت امام خمینی(قدس سره) مسئله استیفاء مطرح است نه اثبات حق و هم ظاهر عبارت سیّد(قدس سره)، بعد فقها یا اتفاق نظر دارند یا قریب به اتفاق است، چون سید هم می‌گوید: «بناءً علی ما هو الاقوی»؛ در جایی که استیفاء‌ حق هیچ راهی ندارد انسان برود سراغ حاکم جور؛ یعنی ادله‌ای که از رجوع به حاکم جور نهی می‌کند در جایی است که استیفاء حق منحصر به حاکم جور نباشد، اما سید(قدس سره) می‌گوید که «بناءً علی ما هو الاقوی من جواز الرجوع إلیه و استیفاء الحق علیه، لأنه حینئذ یکون واجباً»؛ در اینجا رجوع به حاکم جور واجب می‌شود، «بعد صدق الاستطاعة لکونه مقدمةً للواجب المطلق»؛ این شخص می‌خواهد حج برود و راهش این است که رجوع کند به حاکم جور، حاکم جور آن مدیون را وادار کند که این پول را بپردازد، از باب مقدمه واجب واجب می‌شود.