فِي صَلاَةٍ‌ بَدَأَ بِالَّتِي نَسِيَ‌ وَ إِنْ‌ ذَكَرَهَا مَعَ‌ إِمَامٍ‌ فِي صَلاَةِ‌ الْمَغْرِبِ‌ أَتَمَّهَا بِرَكْعَةٍ‌ ثُمَّ‌ صَلَّى الْمَغْرِبَ‌ ثُمَّ‌ صَلَّى الْعَتَمَةَ‌ بَعْدَهَا وَ إِنْ‌ كَانَ‌ صَلَّى الْعَتَمَةَ‌ وَحْدَهُ‌ فَصَلَّى مِنْهَا رَكْعَتَيْنِ‌ ثُمَّ‌ ذَكَرَ أَنَّهُ‌ نَسِيَ‌ الْمَغْرِبَ‌ أَتَمَّهَا بِرَكْعَةٍ‌ فَتَكُونُ‌ صَلاَتُهُ‌ لِلْمَغْرِبِ‌ ثَلاَثَ‌ رَكَعَاتٍ‌ ثُمَّ‌ يُصَلِّي الْعَتَمَةَ‌ بَعْدَ ذَلِكَ‌.[4]

راوی می‌گوید: از امام صادق(علیه السلام) درباره مردی پرسیدم که نمازی را فراموش کرده تا وقت نماز دیگر فرا رسید. امام(علیه السلام) فرمودند: «هرگاه نماز را فراموش کند یا خواب او را فراگیرد، به محض یادآوری باید نماز را اقامه کند؛ و اگر هنگام یادآوری در حال نماز دیگری باشد، باید با تغییر نیت، ابتدا نمازی را که فراموش کرده، بجا آورد.» سپس برای توضیح بیشتر فرمودند: «اگر شخصی در نماز مغرب به امامت جماعت اقتدا کرده و یادش آمد که نماز عصر را نخوانده، باید نماز را با افزودن یک رکعت به چهار رکعت تبدیل کند و پس از اتمام آن، نماز مغرب و سپس نماز عشاء را بخواند. همچنین، اگر در نماز عشاء و پس از خواندن دو رکعت متوجه شد که نماز مغرب را به جا نیاورده، باید با افزودن یک رکعت، آن را به سه رکعت رسانده و آن را نماز مغرب محسوب کند، سپس نماز عشاء را به جا آورد.»