مثال دوم: در باب معاملات اگر کسی مدیون است، دیروز از زید پولی قرض گرفته و امروز آمده از عمرو قرض گرفته، حالا روز دوشنبه اگر یک پولی پیدا کرد یا به اندازه قرض روز شنبه از زید است و یا به اندازه قرض روز یکشنبه از عمرو است، آیا اینجا کسی می‌تواند بگوید باید آن که اول قرض گرفته را بدهد؟‌ نه، فرض کنیم زمانش هم رسید،‌ هم به زید در شنبه و هم به عمرو در یکشنبه گفته روز دوشنبه اجل من باشد که دین شما را بپردازیم و دوشنبه پول گیر آورده منتهی آن پول به اندازه یکی از این دو دین است. در اینجا فقها می‌گویند: فرقی بین این دو نیست، حتی نمی‌گویند اینجا باید این پول را تقسیم کند بین این دو تا، یک مقدار به او بدهد و مقدار به این بدهد، اگر با این پول دین دوم را داد، درست است و دین او ادا شده است و باز باید برای دین اولش تلاش کند و آن را هم بپردازد.

این دو مثال برای روشن کردن این مطلب است که اگر دو واجب یکی در زمان مقدم و یکی در زمان مؤخر اشتغال ذمه‌ انسان به او مشغول شد، اینها در مقام امتثال اسبق زماناً مقدم نیست بر مؤخر زماناً، فرقی نمی‌کند. در نتیجه در ما نحن فیه نمی‌توان گفت که این شخص ببیند اول کدام بر ذمه‌اش آمده، اداء الدین آمده یا اول حج آمده، هر کدام اول آمده باید او را امتثال کند؟ نه، «اسبق زماناً من حیث الاشتغال و من حیث الخطاب لا یکون موجباً للترجیح».