ما مي‌خواهيم بگوييم يخ در زمستان از ماليّت ساقط نمي‌شود، البته حالا يك مطلب ديگري هم داريم. بحث ضمان يك بحث ديگري است، ادله‌ي ضمان مي‌گويد آن جايي كه در مقابل يك مالي پول پرداخت مي‌شود ضمان است، اما آن جايي كه براي يك مالي پول پرداخت نمي‌شود ضمان نيست، اين هم يك مقداري جاي تأمّل دارد. اگر من در زمستان آمدم يخ كسي را از بين بردم ضامن هستم ولو اينكه آن موقع كسي در مقابلش پول ندهد. قبل از اينكه به آنجا برسيم اين بحث واقعاً در فقه ما خيلي منقه نشده، به چه چيز مال مي‌گويند؟ ماليت در همه‌ي اشياء يك امر اعتباري است، بگوئيم در عرف اين جامعه مثلاً شما ببينيد در كشور ما براي خرما پول مي‌دهند اما برويد در كشورهاي خيلي حار، اينقدر خرما فراوان است كه روي زمين ريخته، كسي براي خرما پول نمي‌پردازد و همينطور از زمين برمي‌دارند مي‌خورند، بگوئيم آنجا چون پول نمي‌دهند «ليس بمال» اينجا چون پول مي‌دهند «مال» اين اصلاً قابل قبول نيست، اين مال است چه پول داده شود و چه داده نشود، يك خصوصيت ذاتيه در آن وجود دارد كه مورد رغبت عقلاست، اين عنوان ماليّت را دارد، ماليت يك وصف ذاتي براي اشياء است به نظر ما و عرض كردم اين آثاري دارد كه بعد عرض مي‌كنم.

والسلام عليكم و رحمت الله و بركاته