اولاً اين نكته را دقت كنيد كه اگر سؤال كنيد كه آيا بين اين روايات تعارض است؟ دريك روايت از آنيه ذهب و فضه نهي کرده، در يك روايت از اکل آن نهى كرده است، در يك روايت ديگر از شرب آن نهى كرده است. مي گوئيم در اصول خوانده ايد همانطورى كه بين مثبتين تعارض وجود ندارد، بين منفيين هم تعارض وجود ندارد، اگر يك روايت از يک شيء نهى كرد، مثلاً «نهى عن العذرة»، روايت ديگر آمد از بيع العذرة نهي کرد، روايت ديگر از شراء عذره نهى كرد، بين اينها تعارض وجود ندارد. تعارض جايى است كه هر كدام ديگرى را تكذيب كنند نه اينکه يكي نهى مطلقى كرده ديگري آمده يكى از مصاديق همان مطلق را بيان می‌‌كند، در اين صورت تعارضى وجود ندارد تا از راه حمل مطلق بر مقيد وارد شويم و بگوييم روايت مطلق را بر روايت مقيد حمل كنيم.

وصل الله علی سیدنا محمد و آله اجمعین.