يعني امام(عليه السلام) در روايتي مي‌فرمايد حالا كه دو تا روايت ما به شما رسيده من جميع الجهات مساوي‌ با يكديگر است تو مخيّري به هر كدام اخذ كني، يعني هر كدام را اخذ كردي براي تو حجيت دارد، حجيت يك امر وضعي است و اينجا هم تخيير در باب وضع مي‌شود. در بحث اجتهاد وتقليد ما بحث حجيت تخييريه را در اينكه اگر دو مجتهد مساوي بودند «بأيّهما» بتواند رجوع كند، آيا تخيير در حجيت معنا دارد يا نه؟ معقول است يا نه؟ يك بحث مفصلي در آنجا داريم در بحث اجتهاد و تقليد حتماً ببينيد و اجمالاً آنچه كه اينجا مي‌خواهيم بيان كنيم اين است كه تخيير در وضع في الجمله معقول است ولو در همه‌ي موارد جريان ندارد اما في الجمله معقول است. مطلب بعد كه عنوانش را براي مطالعه عرض مي‌كنم؛ كلام مرحوم آقاي خوئي در مصباح الفقاهه است. ايشان نسبت به اين كلام مرحوم اصفهاني اشكال دارند كه اشكال خوبي هم دارند و ما هم اين اشكال را قبول داريم، آن اشكال را در مصباح الفقاهه پيدا كنيد و ببينيد تا دنبال كنيم.