اينجا اشکالش اين است که ما چنين کبرايي نداريم، چنين قاعده اي که بگوييم «کل ما حرم اکله او شربه فبيعه و شرائه حرام» ما چنين کبراي کلي نداريم . پس نمي شود حرمت را هم دليل قرار داد. ممکن است بگوييم ميته حرمت الاکل دارد اما اگر بيع کنند که در کود استفاده کنند بيعش صحيح باشد . بگوييم ميتة خودش حرمت الاکل دارد و نمي شود گوشتش را خورد، اما اگر بفرستند که از آن استفاده کود شود مانعي ندارد.

برخي هم فتوي داده اند. ما دليلي بر اين کبري که هر چيزي که اکل و شربش حرام باشد بيع و شرائش هم حرام باشد نداريم. اين را در ذهنتان بسپاريد. مي آييم سراغ کلمه نجاست خب نجاست، مي خواهيم ببينيم نجس بعنوان انه نجس، آيا دليل بر حرمت بيع و شراء آن داريم؟ خود نجاست که نمي تواند دليل باشد چون عين مُدّعيٰ است، الان مدعاي ما اين است که مي خواهيم بگوييم «انّ النجس بيعه و شرائه حرام» مي گوييم چرا؟ مي گوييد لنجاسته. اين که مصادره به مطلوب مي شود، دليل عين مدعي مي شود . مي آييم سراغ مطلب سوم، اگر کسي بگويد بيع و شراء نجس حرام است بالحرمة التکليفيه، زيرا قابليت انفتاع ندارد و از ماليت خارج مي شود و چيزي که از ماليت خارج مي شود بيع و شرائش حرام است.

غير از روايت تحف العقول و ادله اي که ذکر کرديم يک چيز ديگر باقي مي ماند، آيا در کلمات فقهاي شيعه اجماعي بر اين داريم يا نه؟ اين ادله که همه مخدوش بود، اگر واقعاً يک اجماعي بر حرمت تکليفيه قائم شده باشد ما هم از همان اجماع تبعيت مي کنيم. بعضي اين ادعاي اجماع را ذکر کرده اند، مرحوم شيخ طوسي، مرحوم علاّمه، اينها بر اين حرمت تکليفيه ادعاي اجماع کرده اند، علاوه بر اجماع، در کلمات قدماي اصحاب ادعاي شهرت محققه هم شده که شهرت محققه اي هم داريم. نکته اي که وجود دارد اين است که از بعضي عبارات فقها حکم تکليفي استفاده مي شود، و از بعضي حکم وضعي، که اکثر آن هم حکم وضعي استفاده مي شود، و از بعضي هم حکم وضعي و هم حکم تکليفي استفاده مي شود. ما بايد در بحث آينده اين عبارات فقها را ببينيم، بعد ببينيم آيا واقعاً يک اجماعي بر اين حرمت تکليفيه داريم، اگر داشتيم فبها، اگر اجماع نداشتيم آيا به مجرد روايت تحف العقول ما مي توانيم بگويم بيع و شراء تمام اعيان نجسه به حرمت تکليفيه حرام است؟ يا نه فقط اين موارد خاصه اي که دليل داريم مثل خمر که دليل بر حرمت تکليفيه اش داريم مي توانيم بگوييم بيع و شرائش حرام است، اما بيع شراء ميتة با قطع نظر از آن آثار خارجيه خودش حرمت تکليفي ندارد.

و صل الله علی سیدنا محمد وآله الطاهرین.