موضوع: مکاسب محرمه
تاریخ جلسه : ۱۳۸۵/۲/۱۹
شماره جلسه : ۸۳
-
بیع سگ و خوک و اجزای آنها
-
جلسه ۱
-
جلسه ۲
-
جلسه ۳
-
جلسه ۴
-
جلسه ۵
-
جلسه ۶
-
جلسه ۷
-
جلسه ۸
-
جلسه ۹
-
جلسه ۱۰
-
جلسه ۱۱
-
جلسه ۱۲
-
جلسه ۱۳
-
جلسه ۱۴
-
جلسه ۱۵
-
جلسه ۱۶
-
جلسه ۱۷
-
جلسه ۱۸
-
جلسه ۱۹
-
جلسه ۲۰
-
جلسه ۲۱
-
جلسه ۲۲
-
جلسه ۲۳
-
جلسه ۲۴
-
جلسه ۲۵
-
جلسه ۲۶
-
جلسه ۲۷
-
جلسه ۲۸
-
جلسه ۲۹
-
جلسه ۳۰
-
جلسه ۳۱
-
جلسه ۳۲
-
جلسه ۳۳
-
جلسه ۳۴
-
جلسه ۳۵
-
جلسه ۳۶
-
جلسه ۳۷
-
جلسه ۳۸
-
جلسه ۳۹
-
جلسه ۴۰
-
جلسه ۴۱
-
جلسه ۴۲
-
جلسه ۴۳
-
جلسه ۴۴
-
جلسه ۴۵
-
جلسه ۴۶
-
جلسه ۴۷
-
جلسه ۴۸
-
جلسه ۴۹
-
جلسه ۵۰
-
جلسه ۵۱
-
جلسه ۵۲
-
جلسه ۵۳
-
جلسه ۵۴
-
جلسه ۵۵
-
جلسه ۵۶
-
جلسه ۵۷
-
جلسه ۵۸
-
جلسه ۵۹
-
جلسه ۶۰
-
جلسه ۶۱
-
جلسه ۶۲
-
جلسه ۶۳
-
جلسه ۶۴
-
جلسه ۶۵
-
جلسه ۶۶
-
جلسه ۶۷
-
جلسه ۶۸
-
جلسه ۶۹
-
جلسه ۷۰
-
جلسه ۷۱
-
جلسه ۷۲
-
جلسه ۷۳
-
جلسه ۷۴
-
جلسه ۷۵
-
جلسه ۷۶
-
جلسه ۷۷
-
جلسه ۷۸
-
جلسه ۷۹
-
جلسه ۸۰
-
جلسه ۸۱
-
جلسه ۸۲
-
جلسه ۸۳
-
جلسه ۸۴
-
جلسه ۸۵
-
جلسه ۸۶
-
جلسه ۸۷
-
جلسه ۸۸
-
جلسه ۸۹
-
جلسه ۹۰
-
جلسه ۹۱
-
جلسه ۹۲
-
جلسه ۹۳
-
جلسه ۹۴
بسم الله الرّحمن الرّحيم
الحمدلله رب العالمين و صلي الله علي سيدنا محمد و آله الطاهرين
اختلاف نظر مرحوم امام در مکاسب محرمه با تحرير الوسيله
نکته اي را به عنوان تتمه بحث گذشته عرض مي کنم، که امام(رض) با اينکه در مکاسب محرمه بحث استدلالي ميته اي که دم سائله ندارد - مثل ماهي - فرموده اند: اگر به قصد منفعت محلله باشد بيعش مانعي ندارد، و تقريبا مسئله را به وضوح گذرانده اند. اما در کتاب تحرير الوسيله فرموده اند که احتياط وجوبي ترک اين بيع است . قبلا هم عرض کردم که ما تا به حال بين تحرير الوسيله و بحث استدلالي امام در مکاسب محرمه مواردي براي اختلاف پيدا کرديم.قبلا هم عرض کرديم که در مکاسب محرمه فرموده اند بيع اعيان نجسته مطلقا اشکال دارد ولو فرض منفعت محلله عقلائيه هم بشود، اما در تحرير الوسيله عکس اين مطلب را نظر دارند. يا بايد بگوييم از جهت زماني نگارشش مختلف بوده است، يا اينکه بزرگان در کتابهاي استدلالي و مباحث استدلالي ممکن است به يک نظر برسند، اما در مقام فتوا جهات ديگري را هم براي فتوا دادن رعايت مي کنند بايد يکي از اين دو توجيه را کرد . در اين مسئله سوم مکاسب محرمه تحرير الوسيله مي فرمايند: «وفي جواز بيع الميتة الطاهرة» ميته طاهره، يعني ميته حيواني که دم سائله ندارد «کالسمک و نحوه اذا کانت له منفعه ولو من دهنه، اشکال، لا يترک الاحتياط» يعني احتياط وجوبي کرده اند در اينکه بيعش انجام نشود.مسأله ششم: بيع سگ و خوک و اجزاء ايندو
فرمايش مرحوم خوئي(ره)
مرحوم آقاي خوئي(ره) در کتاب مصباح الفقاهه فرموده اند «بل الظاهر انهما من اقسام السمک غير المأکول». سگ و خوک دريايي از اقسام ماهي هستند، منتهي پولک و فلس ندارد و نمي شود آنها را خورد. «فيکونان خارجين عما نحن فيه تخصصا». فرموده اند آن سگ و خوک دريايي تخصصا از ما نحن فيه خارج است . پس بحث در سگ و خوک برّي است .بررسي بيع سگ
اول: مسئله سگ: شيخ(ره) مي فرمايد که تکسب به کلب هراش حرام است . براي سگ انواعي ذکر شده است کلب هراش - که اسم ديگرش عقور است - کلب صيد و حائط و حارث و ماشيه هم داريم. آنچه که شيخ(ره) در ميان اقسام کلاب مي فرمايند اين است که تکسب به کلب هراش حرام است .علت عدم ذکر کلب در آيه قرآن
يک نکته تفسيري را عرض کنيم؛ در آيه شريفه قرآن که مکرر خوانديم «حُرِّمَتْ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةُ وَالدَّمُ وَلَحْمُ الْخِنزِيرِ»، چرا صحبت لحم الکلاب نشده است، با اينکه خوردنش مانند خنزير حرام است؟ يک وجهش اين است که بگوييم لحم الکلب هم در مطلق ميته داخل است. وجه ديگر اين است که بگوييم اصلا در هيچ زماني، يا لا اقل در بين عرب جاهليت و افرادي که در زمان نزول اين آيه شريفه بوده اند لحم الکلب متعارف نبوده و اکنون نيز لحم الکلب متعارف نيست، منتهي گوشت خنزير را در کشورهاي غربي فراوان استفاده مي کنند . لذا وجه اينکه در آيه شريفه صحبتي از لحم الکلب به ميان نيامده يکي از اين دو وجه است .معني هراش
هراش يعني وقتي که دو خروس به جنگ يکديگر مي افتند، عرب مي گويد «يتهارشان» يعني اين دو در حال مقاتله هستند و مهارشه مي کنند. هراش آن سگي است که تحريک مي شود و يا بدون تحريک است، ولي نکته اي وجود دارد که ذات سگ اين است که هراش است، .الا اينکه او را براي صيد يا حراست يا ذرع يا بستان تربيت دهند اما اگر او را تعليم ندهند ذاتش اين است که حالت تهاجمي دارد و پرخاشگر است . هراش با «ه» داريم و حراش با «ح» داريم . عرب وقتي مي خواهد بگويد بين دو خروس هراش وجود دارد با «ه» مي آورد . اما برخورد و منازعه دو آدم که به جان هم مي افتند را عرب حراش با «ح» مي آورد و احترام قائل است .کلمات علماء در بيع سگ
در باب اقسام کلب - وقتي کلمات فقها را ببينيم - فقها مي گويند بيع کلب هراش جايز نيست . کلب صيد سلوقي - سلوق قريه اي بوده در يمن که سگ ها را خوب تربيت مي کردند که شکاري شوند - در روايات آمده که بيعش مانعي ندارد. سگهاي ديگري که سگ غير سلوقي يا سگي که عنوان حارث را دارد، آيا بيع اينها جايز است يا نه؟ بايد مقداري عبارات فقها را ببينيم که از عبارات فقها تقريبا استفاده مي کنيم که نسبت به کلب هراش هيچ اختلافي بين فقها وجود ندارد .عبارت مرحوم شيخ(ره) در خلاف
نتيجه بررسي
ادّله حرمت بيع کلب
در ما نحن فيه براي حرمت و عدم جواز بيع کلب هراش يا عقور، مجموعا به دو دليل استدلال شده است؛ يکي به اجماع و دوم به روايات .بررسي اجماع در مسأله
نظری ثبت نشده است .